Jak zatrudnić Ukraińca?

Zatrudnianie cudzoziemców jest dzisiaj powszechnym zjawiskiem występujących wśród polskich firm. Najchętniej osoby z Ukrainy są zatrudniane w firmach produkcyjnych na stanowisku operator produkcji, lub w firmach transportowych jako zawodowy kierowcy. Niemniej jednak, proces zatrudniana osoby z Ukrainy i jest złożony i wymaga czasu.

<h2>Jakich formalności należy dokonać w celu legalnego zatrudnienia Ukraińca?</h2>

W celu zatrudnienia cudzoziemca należy:

• Uzyskać dokument zezwalający na pracę Ukraińca,
• Zweryfikować legalność pobytu,
• Dokonać niezbędnych formalności – w tym podpisanie umowy o pracę,
• Wypełnić obowiązku informacyjne.

<h2> Uzyskanie dokumentu zezwalającego na pracę obcokrajowca</h2>

Dokument ten jest kluczowy w procesie zatrudniania Ukraińca, bez niego pracodawca nie może legalnie zatrudnić cudzoziemca. Dokument ten może mieć formę oświadczenia o powierzeniu pracy, zezwolenia na pracę typu A, zezwolenie na pobyt czasowy i pracę.

<h3>Oświadczenie o powierzeniu pracy</h3>

Oświadczenie o powierzeniu pracy dotyczy procedury uproszczonej. Dlatego też, pełne wykonywanie obowiązków pracowniczych w ramach zawarcia umowy o pracę na terenie Polski, bez zezwolenia na pracę, w oparciu o oświadczenie o powierzeniu pracy jest możliwe, wówczas gdy:

Zatrudnienie powierzone ma być obywatelowi państw takich jak: Ukraina, Federacja Rosyjska,  Republika Mołdawii, Republika Gruzji, Republika Białorusi, Republika Armenii,

Czas realizowania obowiązków pracowniczych określony w oświadczeniu nie przekracza 6 miesięcy w ciągu 12 miesięcy następujących po sobie.

Ważne podkreślenia jest fakt, że starosta zobowiązany jest do prowadzenia rejestru odnośnie oświadczeń o powierzeniu pracy – oznacza to, że urząd prowadzi rzetelne ewidencje takich oświadczeń i może z łatwością zweryfikować czy obcokrajowiec spełnia wszystkie wymagane warunki.

<h3>Zezwolenie na pracę typu A</h3>

Zezwolenie takie wydawane jest przez wojewodę, który jest właściwy miejscowo dla określonego pracodawcy. Zezwolenie wydaje się na wniosek pracodawcy, gdy Ukrainiec posiada zatrudnienie w Polsce, na okres nie dłuższy niż 3 lata. Dokument ten jest koniecznością w przypadku obywateli państw takich jak: Ukraina, Federacja Rosyjska,  Republika Mołdawii, Republika Gruzji, Republika Białorusi, Republika Armenii w przypadku, gdy zatrudnienie przekroczy 180 dni w okresie kolejnych 12 miesięcy. Sytuacja ta dotyczy również obywateli państw nienależących do Unii Europejskiej.

<h3>Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę</h3>

Zezwolenie to wydaje wojewoda, również na wniosek obcokrajowca i uprawnia zarówno do pracy i jak pobytu w Polsce.

<h2>Weryfikacja legalności pobytu</h2>

Jest to bardzo ważny krok w procesie zatrudniania obcokrajowca. Pracodawca obligatoryjnie musi zweryfikować ważność dokumentów, które pozwalają przebywać takiej osobie w Polsce. Dokumentem taki będzie, więc:

• Wiza – z odpowiednim oznaczeniem 05 lub 06. Kod 05 odnosi się bowiem do pracy na podstawie oświadczenia o powierzeniu pracy, natomiast oznaczenie 06 dotyczy wykonywania pracy na fundamencie dokumentów innych niż oświadczenie o powierzeniu pracy.
• Zezwolenie na pobyt czasowy – wydawane na maksymalnie okres 3 lat, przez właściwego wojewodę. Na podstawie takiego zezwolenia, obcokrajowiec ma prawo ubiegać się o kartę pobytu.

<h2>Podpisanie umowy o pracę</h2>

Umowa o pracę powinna być tak skonstruowana, aby rodzaj odpowiadał powierzanej pracy. Niemniej jednak, umowa taka powinna zostać sporządzona na piśmie i zachowywać wszystkie wymogi formalne wynikające z Kodeksu Pracy. Umowa powinna zostać przedstawiona obcokrajowcowi w języku dla niego zrozumiałym i przede wszystkim musi odpowiadać warunkom określonym w oświadczeniu bądź zezwoleniu na pracę.

<h2>Jakie obowiązki informacyjne ma pracodawca?</h2>

Pracodawca zobowiązany jest, aby pisemnie zawiadomić odpowiedni powiatowy urząd pracy:

• O podjęciu zatrudnienia przez obcokrajowca – najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy,
• Niepodjęciu zatrudnienia przez cudzoziemca – w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia pracy, który był określony w ewidencji oświadczeń.